دوستانی عزیزی که لطف میکنن تشریف میارن و کامنت نیز میگذران، و اگر قصد موعظه پند یا اندرز دارند، لااقل یه معرفی مختصر کنن ک حرفشون ارزش خوندن و تامل رو داشته باشه. ممنون از مخاطبان با شعور که چنین امری رو لحاظ میکنند.
اتفاقایی که اخیرا افتاد باعث شد نقاب از چهره ی خیلی از دوستاتن کنار بره، دشمنانی دوستان نما که در بدترین شرایط خنجرشون رو به کاری ترین وجه ممکن فرو میکنن و میچرخونن...
و باز هم نتیجه ای که هرروز بهش میرسم. اول خدا و بعد نازنینم
همیشه برام مشکل بوده به خودم بقبولونم که لحظه سال تحویل لحظه ی خاصیه و همیشه هم دنبال این بودم که اگه این خاصه چه کاری باید انجام بدم که مثلا حق مطلب ادا شده باشه. الان میدونم این آدم ها هستن که لحظات رو خاص میکنن...